Een Onverwachte Rust in de Lucht

Toen Dave Noa belde, klonk haar stem alsof alles perfect in orde was. Geen spoortje van onrust of boosheid was erin te bespeuren, en ze leek compleet onbewogen. Dave voelde zich gerustgesteld en probeerde zichzelf ervan te overtuigen dat hij zich onnodig zorgen maakte. Toch was er iets dat aan hem bleef knagen, een onzichtbare spanning die hij niet kon plaatsen. Hij besloot echter dat hij binnenkort thuis zou zijn en dat alles dan vanzelf op zijn plek zou vallen. Met dat idee hoopte hij dat de onrust eindelijk zou verdwijnen en hij weer met een goed gevoel verder kon.