Onverschilligheid aan de Lijn

Tot zijn grote teleurstelling reageerde de politie laconiek. “Waarschijnlijk een stuk afval dat door de wind in het nest is beland,” klonk het. Of misschien was het een dier dat iets had achtergelaten. Hun toon was kalm, bijna nonchalant, alsof hij te veel gewicht gaf aan een eenvoudig natuurverschijnsel. Ze stelden hem gerust dat het waarschijnlijk niets ernstigs was en gaven hem het advies om de situatie in de gaten te houden. Maar Tim wist dat dit geen gewone vondst was, en de luchtige reactie van de politie maakte hem alleen maar bozer. Gefrustreerd hing hij op, zijn gedachten verzwaard door het gevoel dat hij er alleen voor stond.